Ontspannen leun ik achterover in mijn stoel, mijn gedachten volgen mijn blik richting de bosrand. Hoewel we hier nu meerdere dagen zijn, krijg ik geen genoeg van de oneindig ogende diepte, de diversiteit aan tinten groen, het leven dat er is maar zich spelenderwijs verscholen houdt. Af en toe toont het leven zich in zo’n pure vorm dat we met het hele gezin verwonderd toekijken. Een paar herten is hier graag in de ochtend en op de warme dagen. Ze vinden schaduw op een stukje gras dichterbij de huizen, waar ze ontspannen een ochtenddutje doen voor ze weer door de bossen struinen op zoek naar eten.
Schrijfhonger
Ik ben nu alleen in het huis en de
stilte draagt de flow waar ik al dagen in verkeer. Het is een
schrijfhonger die in, om en door me heen stroomt. De verbinding met de
natuur is hier zo sterk dat ik continu een verliefd gevoel heb dat de
woorden op het scherm doet verschijnen.
Afdalen
Ik daal af naar mijn hart, stem af op
alles om me heen en de natuur dwarrelt in stukjes naar me toe om
opgenomen te mogen worden in het epische en magische verhaal dat ik aan
het schrijven ben. De muziek van
Peder B. Helland vult me op en versterkt de verbinding met hetgeen ik
met dit schrijven wil delen. Zet het gerust op terwijl je verder leest.
Het groen op deze aarde
Toch kan ik niet geheel
in rust en vrede naar het bos kijken, er is altijd iets op de
achtergrond dat me alert maakt op de kwetsbaarheid ervan. Soms probeer
ik het te ontkennen; niet te voelen hoe het groen op deze aarde wordt
bedreigd door het organisme dat er juist zo afhankelijk van is: de mens.
Elementen van de natuur
Terwijl ik geniet van
mijn eerste kop koffie van de dag en afstem op Folden, toont hij me
direct dat op dit moment voetbalvelden aan dicht woud verdwijnen.
Elementen van de natuur die zo oud zijn als de tijd, die ons eeuwenlang
hebben gevoed met kostbare en rijke lucht, verdwijnen in een oogwenk.
Het doet pijn hierbij stil te staan en toch kan ik niet anders.
Een ode aan het bos
Wanneer ik dit typ,
verstijven mijn vingers en merk ik dat de woorden niet langer vanzelf
komen. Deze mijmering is een ode aan de draak van bos en woud, en hij
laat me onmiddellijk voelen waar hij mee worstelt. Ik kan en wil er niet
omheen. We kunnen er als mensheid niet omheen. Ik stel jullie graag
voor aan Folden, de draak van bos en woud, en waar hij ons voor nodig
heeft.
Verbinding met jezelf
De verbinding is zo puur en
eenvoudig, dat ik niets anders hoef te doen dan aan bossen en wouden te
denken. De eerste indruk is rust, vrede en stilte waardoor ik mijn
hartslag direct kan voelen. Herken je dat? Dat een bezoekje aan een bos
je bewuster maakt van je voeten op de zachte ondergrond, je geest zich
afstemt op de rust en de dempende stilte en je hart langzaam opbloeit en
opengaat? Zo is het voor mij al zolang als ik me kan herinneren. Als ik
in meditaties word uitgenodigd naar een plek te gaan waar ik me
geborgen voel, is dat telkens het bos in Noordwijkerhout waar ik als
kind met mijn ouders kwam. Er komt geen gedachte aan te pas, ik ben er
gelijk. Dat is waarschijnlijk de reden dat Efra Kalan, in mijn boek ‘Insula’, is opgegroeid in de dichtheid van het woud en een magische verbinding heeft met een oeroude boom die haar veilige plek vormt.
‘Er is een plek, waar ik al heel lang naartoe ga als ik mij angstig of verdrietig voel. Een open plek in een oud bos, een dicht woud met in het midden die prachtige open plek. Waar de zon de grond raakt en een statige, grote oude boom verlicht. Rondom de boom dansen lichtjes, ze zweven in de lucht alsof ze het zonlicht volgen, alsof ze mij een weg wijzen die ik nog niet kan volgen. De boom raakt de grond niet, maar leunt op vele stevige wortels die op hun beurt diep met de aarde verbonden zijn. En de wortels creëren een beschutte ruimte onder de kern van de boom, waar mos in allerlei kleuren groen een zachte bodem vormt waar ik op mag rusten. Dus dat doe ik, ik ga er in mijn dromen naartoe.’ – Efra Kalan
Ze geven haar lucht
Haar wereld staat volledig op
zijn kop en ze heeft een plek in het bos waar ze in haar dromen naartoe
reist. De bossen en met name deze grote, oeroude boom, met alles dat in
de takken en het bladerdak leeft, geven haar lucht en herstellen de
verbinding met haar ziel.
Mijn fantasie
Dat is wat bossen ook voor mij doen, ik schreef er al eerder een blog over.
Naast ontspanning, rust in mijn geest en het openen van mijn hart, gaat
ook mijn fantasie aan en stel ik me voor wat er zich allemaal heeft
afgespeeld en welke wonderen aan het zicht worden onttrokken om het woud
te beschermen. Want dat is helaas de realiteit, het heeft dringend onze
bescherming nodig opdat we zelf kunnen blijven leven.
De bosdraak: Folden
Folden staat voor de voeding
die we mogen vinden in de bossen. Zowel de rijke grond als de zuurstof
die er op wonderbaarlijke wijze wordt gecreëerd voeden de mensheid op
een manier die we als vanzelfsprekend zijn gaan beschouwen. Alle
rijkdommen die het hout en de grond waarmee de bomen verbonden zijn
bevatten, tellen zwaarder dan het minder zichtbare dat ons in leven
houdt. Folden beweegt door de bossen, koestert en bewaakt de verbinding
die de bomen hebben met zowel de aarde als het universum.
Hij laat zich niet snel zien
Hij is groot, maar
slank gebouwd, zodat hij makkelijk door de dichtheid van het bos kan
bewegen. Doordat onze geest geneigd is door de bomen het bos niet meer
te zien, is de kans klein dat je Folden hebt opgemerkt. Hij wil dat de
bomen voor zich spreken en daardoor laat hij zich niet snel zien.
Schubben in alle kleuren groen en bruin
Hij is
oud, wijs, warm en rustig. Zijn schubben liggen dicht over elkaar heen
en hebben een unieke combinatie van een matte schittering in alle
kleuren groen en bruin. Zijn vleugels bestaan uit dunne vliezen die het
zonlicht filteren en doen dansen op de ruimte tussen de bladeren. Hij
leeft in de bamboebossen in Japan, in het Zwarte Woud in Duitsland, in
de oerwouden die de Amazone omarmen en in de bossen die ons land rijk
is. In de hoog reikende bossen van Scandinavië ontmoette hij onder het
noorderlicht zijn zielsverwante. Over haar binnenkort meer.
John Muir
In het Redwood in Californië strekt hij
zich in de volle lengte uit tegen de stammen van de reusachtige bomen
om hoop te putten uit diens verbinding met het universum. In de 19e eeuw
zag Folden dat de mens de verbinding met de wouden begon te verliezen
en voor snel gewin neigde te gaan. Hij maakte in het Redwood contact met
ene John Muir en fluisterde hem zijn wijsheden in, in de hoop dat de
verbinding intact zou blijven en de voedende relatie met de mensheid
veilig zou zijn voor industrialisatie en de hang naar het materiële.
John Muir werd een uitgesproken voorvechter van al het wonderschone
groen waar hij in de 19e eeuw in leefde en stond aan de
vooravond van het veiligstellen van de nationale parken in de Verenigde
Staten. Met zijn teksten bracht hij de wonderen van het woud naar iedere
voordeur en nog altijd wordt hij geciteerd waar het om de waarde van
bossen en wouden gaat.
‘And into the forest I go, to lose my mind and find my soul.’
– John Muir (1838-1914)
Verstil je geest en vind je ziel
Folden heeft op
zijn kop een prachtige kegelvormige hoorn die het gefilterde zonlicht
weerkaatst en de magie in ons opent. De hoorn wijst naar achteren en
staat voor de balans met de natuur waar we in een ontspannen
achterwaartse beweging op mogen leunen. Deze draak moedigt de dieren in
het bos aan om ons op gepaste afstand op te zoeken, zodat we weten dat
er volop wordt geleefd en dat dat leven gekoesterd mag worden. Zijn naam
is Noors voor ‘gevoed’, besef dat dit beide kanten op geldt: in
verbinding zorgdragen voor elkaar, zodat leven ruimte geeft aan leven.
Adem het groen in
Dus… ga erop uit, verken,
ontdek, verwonder en verbind. Loop het bos in, verstil je geest en vind
je ziel. Wees stil en kijk rond. Adem het groen in, zie door de bomen
het bos, voel wat er leeft, hoor het ritselen van de bladeren en voel
hoe de zachte grond je voetstappen opvangt en dempt.
De magie om je heen
Kun je tussen de bomen een
schittering waarnemen? Ga er met je aandacht heen en maak op
respectvolle wijze verbinding met Folden. Stel hem gerust dat er genoeg
mensen op deze aarde zijn die hem koesteren en tevens hetgeen waar hij
voor staat. Nodig je kinderen uit om je de weg te wijzen naar de magie
om je heen en draag de schittering mee in je hart als je het bos achter
je laat. Zodat je je drukke geest kunt sussen en je ziel leidend kunt
laten zijn.