Swimming in the rain
Swimming in the rain Lichtjes glibberend en glijdend ren ik naar het zwembad. Mijn handdoek werp ik onder een eenzame parasol die wappert in de opstekende wind en ik hink van mijn ene op mijn andere voet om mijn slippers
Over de grens
Over de grens We zoeven over de N57 en na een kwartiertje ben ik voorbereid op de immer aanwezige vraag: ‘Zijn we er al?’ Tot mijn grote verbazing is het weliswaar onze jongste spruit die de gemoedelijke stilte doorbreekt met
‘Je tweede boek is nóg beter dan het eerste!’
Eerlijk is eerlijk, ik doe een vreugdedans die zo swingt dat mijn heupen bijna uit de kom schieten! Ik slaak een luide kreet bij het lezen van de reactie van mijn proeflezer en heb een grijns van oor tot oor.
Het manuscript van deel 2 is af!
Hoe zon en maan hielpen bij het afronden van mijn boek Mijn vingers dansen over het toetsenbord, zoals ze de laatste tijd veelvuldig hebben gedaan. De verhuizing naar Zeeland heeft mij goed gedaan, mijn ziel is tot rust gekomen. Het
Schaduwspringen
Schaduwspringen ‘Kijk eens hoe ver ik kan springen, mam! Zo over deze schaduw heen!’ Onze 7-jarige dochter heeft haar tong een beetje uitgestoken, wat ik van haar ken als een teken van opperste concentratie. Het is ook een uiterst serieuze
Mijn tweede boek is bijna af!
Mijn tweede boek is bijna af! Het is nog vroeg als ik ontwaak uit een intense droom. Zo’n droom die je nog een tijdje bezighoudt en in je lichaam blijft zitten. Ik vermoed dat ik wakker werd van mijn versnelde
Hoe maak je een fantasy-wereldkaart?
In 2018 merkte ik dat ik een omvangrijk verhaal aan het schrijven was. De magische wereld stroomde uit mijn vingers en pas na enkele hoofdstukken besefte ik dat het een boek ging worden. Ik wist niet zeker of ik het
Baern: de draak van het zilte water
Baern: de draak van het zilte water ‘Het is net een hartslag mam, moet je horen…’ Onze 9-jarige Lucas legt zijn wijsvinger tegen zijn lippen en kijkt in de verte. ‘Hoor je het?’ Ik voel mijn eigen hart gloeien en
50 tinten groen
50 tinten groen ‘Mam, wie bedoel je in dat stukje? En wat is een zielsverwante?’ Via de achteruitkijkspiegel vinden mijn blauwe ogen een kort moment de bruingekleurde kijkers van onze 9-jarige zoon. We zijn onderweg naar ons nieuwe huis in
We gaan emigreren!
We gaan emigreren! ‘Wat hoor ik, gaan jullie emigreren?!’ Een moeder klampt me aan op het schoolplein en de verrassing staat op haar gezicht te lezen. Terwijl ze me onderzoekend aankijkt, voel ik zowel haar nieuwsgierigheid als een lichte bezorgdheid.