Posted by on mei 22, 2022

Ik schrijf mijn derde boek tijdens het gouden uur

‘Hè mam, kon deze dag maar langer duren…’ Zo mijmert onze dochter, terwijl ze tegen me aankruipt. We zijn op het strand en naderen het einde van de dag. Het onmiskenbare moment waarop we onze spullen in moeten pakken en deze heerlijke stranddag achter ons moeten laten. De zon zakt langzaam in de richting van de zee en het wordt steeds rustiger om ons heen. De meeste strandgangers zijn al vertrokken, het is vroeg in het seizoen en daardoor koelt het rond dit tijdstip snel af. Het schouwspel is echter zo mooi, dat we de boel nog even de boel laten en toekijken hoe het licht verandert. Een lichte sluierbewolking begeleidt de zon naar diens slaapplaats, daar onder de horizon. Dikke stroken warm, geladen licht in de mooiste kleuren oranje en goud bedekken de zee en stromen ons tegemoet. We trekken onze vesten wat dichter om ons heen en blijven zitten. ‘Nog even dan,’ fluister ik haar toe.

Olafur Arnalds – Saman (Sunrise session 2)

Ken je dat? Dat intense verlangen naar licht en de helderheid die het met zich meebrengt? Juist als de winter lang en grauw is geweest, is licht zo waardevol als goud. Althans, voor mij. Ik koester me in de warmte ervan en kan me eindeloos verwonderen over de verschillende vormen die licht kan aannemen. Eerder schreef ik over de waarde van het donker en hoe ik vooral in de nacht schreef aan mijn tweede boek. Op dat moment wist ik nog niet wat daar de reden voor was, wel had ik een intuïtief weten dat me vertelde dat het zo moest zijn. Ik zal verklappen dat de ochtenden na zo’n nachtelijke schrijfmarathon minder fraai waren. Als ik een infuus koffie bij mezelf aan had kunnen leggen, had ik dat ongetwijfeld gedaan. Toch genoot ik van de stille geladenheid van de nacht, mijn ontmoetingen met de maan en de inspiratie die dit met zich meebracht. Ironisch dan ook dat het schrijven aan het derde boek wederom een eigen moment van de dag kiest. Namelijk het onmiskenbare gouden uur…

Van nacht naar dag

De overgang van nacht naar dag begint met het blauwe uur. Het is de tijd waarop de nachtdieren weer gaan slapen en de dagdieren nog niet wakker zijn. De wereld is nog stil, maar begint te reiken naar het licht en langzaamaan begint het leven te ontwaken. Dat uur van stilte is tevens het uur waarin het licht achter het donker zichtbaar wordt. De zon ligt nog in de diepte van de horizon en schenkt de wereld een blauwe gloed. De gloed is zichtbaar, maar geeft nog geen scherpe schaduwen af. Alles mag er zijn. Als de zon begint te stijgen, gaat het blauw rustig over in een gouden gloed. Veel hoogsensitieve mensen worden juist tijdens het staartje van het blauwe uur wakker en baden zich graag in het eerste licht van de dag. Dit uur is het gouden uur. Het uur van verlangen, vertrouwen, mogelijkheden en nieuwsgierigheid. Het uur van de ultieme verbinding met jezelf en alles om je heen.

Van dag naar nacht

In de middag vindt eenzelfde moment plaats. De zon daalt in de richting van de horizon en het donker achter het licht wordt zichtbaar. Wanneer de zon de horizon kust, wordt de wereld ondergedompeld in een warm, diepgouden licht. Alles verzacht, alles verstilt en er komt volop ruimte voor verlangen. Misschien herken je het dat je zou willen dat dit moment van de dag eeuwig duurt. Het zachte en warmte licht is voedend, koesterend en behelst mogelijkheden voor de avond en nacht die gaan komen. Het is een moment waarop inspiratie voor het grijpen ligt en daardoor een van de meest gefotografeerde momenten. Zodra de zon onder is, gaat het goud over in blauw, alvorens het donker te omarmen.

Handig: een vuistregel voor magie!

Uiteraard is er veel onderzoek gedaan naar het gouden uur. Denk aan de stand van de zon ten opzichte van de aarde, de hellingsgraad, de temperatuurschommelingen of het effect van het jaargetijde. Persoonlijk overdenk ik het liever niet te veel en geniet ik van deze gezonde dosis magie die zich twee keer per dag aandient. De wetenschap heeft wel een vuistregel opgeleverd voor het moment waarop het gouden uur zich aandient. Namelijk een uur na zonsopgang en een uur voor zonsondergang.

Explosie van kleur

Op de grens tussen het blauwe en het gouden uur kun je een explosie van kleur waarnemen. Het gouden en blauwe licht raken elkaar en creëren een podium voor een schitterende collectie kleuren.

Het donker achter het licht

In het begin van mijn tweede boek LUNARIS vindt de overgang plaats van daar naar hier. Het is een reis die we allemaal op onze eigen manier kennen en al eerder hebben gemaakt. Zo ook onze heldin. Ze omschrijft haar ervaring als volgt:

‘Ik vloog…

Hoger dan ik ooit voor mogelijk had geacht. Zo hoog dat ik mijn vingertoppen al naar de zon uitstrekte en zowel hoop als vrees voelde dat ik mij zou branden. Hoop overwon en ik koesterde mij in de warmte van het licht en de koelte van de wind die mijn gezicht streelde en mijn haren deed dansen. Op deze hoogte kon ik boven mij het donker achter het licht zien. De diepte waar donker en licht om beurten ruimte voor elkaar maakten. Kwam ik daar vandaan of ging ik ernaartoe? De vraag omvatte alles en tegelijkertijd behoefte hij geen antwoord.

Ik kende dit, ik was hier eerder geweest. Deze reis had ik al eens gemaakt, meerdere malen zelfs. Ook dit keer was het dubbel, omdat ik wist dat ik kwam om uiteindelijk weer te gaan. Omdat ik wist dat de keuze die ik had gemaakt over zoveel meer ging dan mijn eigen bestaan. Dat het ging om de wereld en alle levende wezens die er onderdeel van uitmaakten. Het ging niet meer om mij. Het omvatte het grotere geheel en het lot dat mij er onlosmakelijk mee verbond. Alweer.’

Als je het fijner vindt om dit fragment te beluisteren, dan kan dat:

Luisterfragment LUNARIS

Het verhaal beweegt zich vervolgens steeds meer naar het donker en duisternis. Het is aan de heldin om ervoor te zorgen dat het licht weer aandeel krijgt in de wereld. Zij is het baken van licht en hoop. Zie daar de basis voor het derde deel in de serie.

Van donker naar licht

De beweging van donker naar licht zal in het verhaal niet zonder horten en stoten verlopen. Als schrijver betekent het dat ik mij meer tot het licht mag wenden om het verhaal te laten ontstaan. Voor de oplettende lezer is het duidelijk dat dit een totaal ander schrijfritme met zich mee zal brengen! Nu de lente is begonnen, zal het licht iedere dag wat langer aanwezig zijn en is het aan mij het toe te laten en te verkennen. Je zult me dit keer dus niet in de nachtelijke uurtjes zien typen, ook niet meer overdag met de gordijnen dicht. Nee, dit keer mag het in het licht: in de tuin, op het strand, op een bankje in het bos. Ik zoek dit keer de magie van het licht op. Het gouden uur zal een centrale rol in mijn leven krijgen en daarmee de onderstroom vormen van het derde boek.

Gouden randje

Je kunt jouw dag dus beginnen en eindigen met een gouden randje. Hoe het ook verloopt, er zijn momenten waarop je je kunt verbinden met warmte, licht en de rijkdom van alles wat zich in en om jou heen bevindt.

Het Boek van Efra

Het tweede deel van de epic fantasy reeks Het Boek van Efra is nu uit! Je kunt je verliezen in een verhaal over magie, over lotsbestemming en liefde. Over een reis van hier naar daar en van daar naar hier. Bezoek mijn website voor meer informatie en om de eerste twee boeken zsm in jouw boekenkast te kunnen zetten.

NB: deze mijmering is tevens geplaatst op Blogzinnig.nl

Posted in: Mijmering