Posted by on juli 6, 2022

Wat als schrijfflow niet uitkomt?

‘Hè, heb ik uitgerekend nu schrijfflow!’ mopper ik tegen mijn wederhelft. Hij schudt grinnikend zijn hoofd en richt zich weer op de weg en het verkeer. We zoeven over de N57 richting Rotterdam voor een feestje. Tot het moment van vertrek heb ik zitten typen, waarbij de rook bijna uit mijn laptop kwam. Althans, zo stelde mijn fantasie het zich voor. Nu hoef ik alleen maar achterover te leunen en te genieten van de rit, maar ik ben onrustig. Ik zit volop in schrijfflow, maar het komt niet uit. Wat nu?

Zomerzonnewende

Afgelopen week was de zomerzonnewende en daarmee de langste dag van het jaar. Over de hele wereld werd het langste licht gevierd. Soms ingetogen, soms uitbundig. Ik haak jaarlijks aan bij de live feed van Stonehenge en koester de wens om er een keer in levenden lijve bij te kunnen zijn. Uiteraard met mijn laptop of ander schrijfgerei onder de arm, want alles in mij roept dat ik daar ondergedompeld zou worden in schrijfflow. Als je mijn blogs vaker leest, weet je dat het derde boek over de reis terug naar het licht gaat. Ik had dan ook kunnen weten dat de zonnewende volop inspiratie zou oproepen.

Wat is schrijfflow?

Dit blog schrijvende, besef ik dat ik praat over schrijfflow alsof het de normaalste zaak van de wereld is en iedereen begrijpt wat ik bedoel. Misschien is dat ook wel zo, want de term flow is bekend en wordt vaak geduid als iets wat je jezelf mag gunnen in je leven. In mijn geval is schrijfflow een staat van zijn, waarin mijn talenten samenkomen en gaan creëren vanuit inspiratie. Ik neem je even mee in hoe dat eruitziet.

Er zaten eens drie talenten voor het haardvuur

Als ik mijn schrijfflow visualiseer dan bevinden drie van mijn talenten zich samen voor een haardvuur. Het is een groots vuur in een enorme schouw, zoals je die in oude kastelen ziet. Het vuur knettert en de vlammen dansen, enthousiast over wat er ontstaat. De ruimte waarin de talenten zich bevinden is de troonzaal van een kasteel en op de achtergrond is er bedrijvigheid. De drie talenten merken daar niets van, want ze zijn met elkaar in afstemming.

De vertelster kijkt vanuit haar versleten fluwelen oor fauteuil dromerig in de vlammen en laat de inspiratie tot zich komen. Ergens van hoog in de troonzaal is een verbinding met al dat is. Noem het gerust de droomwereld of het universum. Van hieruit dalen rustig draden, koorden en linten af. Ze glijden langs elkaar, zoeken de verbindende elementen en dwarrelen als een veertje op de wind naar beneden. De weefster treedt naar voren en is in al haar ongrijpbaarheid voelbaar aanwezig. Ze beweegt tussen hier en daar, tussen ergens en nergens. Ze bestaat in de leemte tussen iets en een ogenschijnlijk niets. Ze zorgt ervoor dat de kleurrijke draden, linten en koorden met elkaar in verbinding komen en naar de vertelster toe bewegen. Zodra de vertelster de samenkomst van deze kleurrijke rijkdom voelt, begint ze rustig te vertellen. De schrijver zit ernaast, iets schuin achter haar. Hij luistert geconcentreerd en noteert zowel wat ze zegt als hetgeen waar ze tussen de regels door blijk van geeft. De weefster is de tolk die de draden van de door de vertelster aangereikte verhaallijnen opnieuw verbindt, dit keer met de schrijver.

Het vuur laait op en is een manier voor hen om in het moment te zijn. Hierdoor is de zintuiglijke beleving van het verhaal krachtig en de woorden ontstaan vanuit de dansende draden.

De pauzeknop

Ik pak mijn telefoon uit mijn tas en zoek het document op waarin ik het manuscript van boek 3 heb opgeslagen. Vlak voor vertrek heb ik het met een paar drukken op de knop ge-update, zodat ik verder kan wanneer ik wil. Mijn blik dwaalt af en ik bereik de trilling van flow. De weefster gaat aan het werk met al die dwarrelende, wervelende en dansende lijnen en de woorden komen via de vertelster en de schrijver op mijn scherm.

De radio staat aan en er volgt een aantal rotonden. Schrijfflow wordt overschaduwd door lichte wagenziekte en ik sluit met een gefrustreerde grom mijn telefoon weer af.

Even opslaan

De inspiratie wervelt nog altijd om me heen en ik probeer ze samen te brengen en op te slaan. Deze optie ‘save as’ is een mooi overblijfsel uit mijn studie psychologie, vooral het cognitieve gedeelte ervan. In gedachten roep ik de klanken op van één van de songs van Ólafur Arnalds, Lag Fyrir Ömmu. De verhaallijnen verweef ik met de melodie en daarmee kan ik de flow parkeren. Voor nu…

Flow is all around

We zijn bijna in Rotterdam en vanaf de achterbank hoor ik een tevreden gegrinnik. Dochter Maud (8) heeft haar tekening af en bekijkt het resultaat met gepaste trots. Typisch een Maud-creatie met veel kleur, hartjes en liefde voor het leven. ‘Kijk mam,’ zegt ze. ‘Jij hebt schrijfflow en ik heb kleurflow!’

Zo zie je maar, flow is all around…

Het Boek van Efra

Terwijl ik naarstig schrijf aan het derde deel, kun jij alvast de eerste twee boeken van de serie (her-)lezen. Bestel ze via mijn website en ik voorzie (als je dat wilt) jouw boek van een mooie boekenlegger en persoonlijk bericht. Ben je benieuwd naar de beelden van de zomerzonnewende bij Stonehenge? Je kunt ze hier terugkijken.

Posted in: Mijmering